ค้นคำว่า อุเบกขา ในพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์

อุเบกขาบารมี” *เป็นบารมีขั้นสูงของอริยบุคคลที่ทำได้ยากมาก อุเบกขา เป็นการวางใจเป็นกลางในสุขและทุกข์คือ เมื่อมีสุขก็ไม่ยึดติดผูกพัน เมื่อมีทุกข์ก็ไม่ทุรนทุราย เสียใจ

บทอุเบกขา สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น กัมมัสสะกา เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน กัมมะทายาทา เป็นผู้รับผลของกรรม กัมมะ

อุเบกขา ดังนั้น อุเบกขา เป็นธรรมที่ผู้ภาวนาพึงพอกพูนให้มากที่สุด เพราะผู้ใดพอกพูน อุเบกขา ไว้มากผู้นั้นก็จะมีจิตที่สงบได้มากขึ้น และเห้นธรรมตามความเป็นจริงได้มากขึ้นกล่าวคือ ผู้ที่วางจิตเป็นอุเบกขาได้

อุเบกขา อุเบกขา · ประเภทเอกสาร: สิ่งพิมพ์ทั่วไป · ครั้งที่พิมพ์: 5 · สารบัญ: ปกหน้า คำนำ สารบาญ อินทรียภาวนา อนุตตรอินทรียภาวนา เสขปฏิปทา พรหมวิหารธรรม พิจารณากรรม ดับราคะสิเน่หา ดับปฏิฆะ