มอญรำ มอญรำ เป็นนาฏศิลป์ชั้นสูงของชาวมอญ มักแสดงในงานสำคัญๆ เช่น ต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง รำหน้าศพ คนมอญเรียกการแสดงนี้ว่า ปัวฮะเปิ่น ปัว แปลว่า
ระบำและรำ การร่ายรำประกอบเพลงดนตรีและบทขับร้อง โดยไม่เล่นเป็นเรื่องราว ซึ่งมีลักษณะเป็นการแสดงแบบมาตรฐาน กระบวนท่าและแต่งกายที่คล้ายคลึงกัน แต่การรำจะมีตั้งแต่ 1-2 คนขึ้นไป ส่วนระบำจะมีตั้งแต่ ศิลปะในการแสดงละครรำ ในสมัยโบราณมีศิลปะสำคัญในการแสดงละครรำอยู่ ๓ ประเภท คือ บทขับร้อง ดุริยางคดนตรี และการฟ้อนรำ ๑ บทขับร้อง ตัวอย่าง บทไหว้ครูของนักแสดงพื้นบ้าน
1รับ10 เข้ากับจังหวะของดนตรีอย่างงดงาม กระบวนท่ารำ ร้องหรือไม่มีก็ได้ แต่มีความพร้อมเพรียงในด้าน กระบวนท่ารำ การเปลี่ยนท่า การแปรแถว ไม่ดำเนินเป็นเรื่องราวอย่างโขน ละครลักษณะของ ระบำามีหลายชนิด ละครรำ เป็นศิลปะการแสดงของไทย ที่ประกอบด้วยท่ารำ ดนตรีบรรเลง และบทขับร้องเพื่อดำเนินเรื่อง ละครรำมีผู้แสดงเป็นตัวพระ ตัวนาง และตัวประกอบ แต่งองค์ทรงเครื่องตามบท งดงามระยับตา
