ช่วง - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน -

ช่วง  ช่วง ๑, น ตอน เช่น ช่วงเช้า ช่วงบ่าย, ระยะ เช่น ช่วงถนน ช่วงตึก ช่วง ๑, ก รับเป็นตอน เช่น รับช่วง เช่าช่วง ช่วง ๒, ว สว่าง, รุ่งโรจน์  ช่วง อาจหมายถึง ช่วงจำนวน ดูที่ ช่วง · ช่วงความยาวคลื่น หรือดูที่ แสง · คลื่นที่ตามองเห็น · สเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า · ช่วงคาบ คือส่วนกลับของความถี่; ช่วงเวลา ดูที่ เวลา; ช่วงยุค,

Intermittent Fasting หรือการอดอาหารเป็นช่วง ๆ เป็นวิธีลดน้ำหนักที่ได้รับความนิยมอย่างมากในปัจจุบัน ซึ่งการลดน้ำหนักแบบ IF เป็นการกำหนดช่วงเวลาในการอดอาหาร ช่วง เดือน กุมภาพันธ์ จะ มี งาน สนุกสนาน คือ งาน ไหว้ ระบาด อยู่ จึง มี ประกาศ สั่ง ให้ งด งาน บันเทิง พระพุทธบาท ที่ วัด จักรวรรดิ ราชา วา ส แต่ ด้วย

ช่วง หมายถึง ระยะความยาวของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ช่วงตัว ช่วงแขน และ ช่วงก้าว หมายถึงระยะจากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่ง เช่น ช่วงเสาไฟฟ้า และใช้เมื่อกล่าวถึงตอนหนึ่ง ๆ ของสิ่งหรือ ช่วง ที = ucheme spalie infymbone = vehementer specialiter infirmatione Au xv siècle , les deux signes nos I et II sont liés à la lettre à laquelle ils sont